Nie szanujemy przedmiotów… póki je posiadamy

Każdy zawód wymaga wielu różnych pomocy. Jak wybudować gmach bez cegłówek czy pustaków? Czy damy radę zrobić zdjęcie bez aparatu? A jak pomalujemy pomieszczenie bez farby? I czy da radę pisać bez kartki i długopisu? I na sam koniec: czy można istnieć bez oszczędności?

Tego typu oczywiste pytania są raczej dziedziną filozofów i dzieci, które chcą wiedzieć wszystko, niż przeciętnych ludzi z realnymi problemami na głowie. Jednocześnie niekiedy warto się nad tym zastanowić, ażeby docenić, to co mamy. Bo często utyskujemy na przykład, iż posiadamy za mało finansów, ale nie uwzględniamy w tym wszystkim, skąd się wzięły te pieniądze. Oczywiście, z naszej ciężkiej pracy, ale bez pracy nie tylko nie ma kołaczy, lecz nie ma również finansów.

A za zdobyte pieniądze jesteśmy w stanie nabyć różne rzeczy, których byśmy nie posiadali gdyby nie finanse. Jednak czasem płacimy za nie tak lekką ręką, jakby to było oczywiste, iż kupujemy akurat tą rzecz. A nie jest to takie jasne, nie jest takie pewne, co ujawniają epizody ludzi, którzy posiadali dosłownie wszystko i stracili wszystko z dnia na dzień. Byli przy kasie, stać ich było na

każdą rzecz, do trwonienia oszczędności mieli lekką rękę, co kluczowe nie zastanawiali się nad tymi kwestiami, iż wydali tysiąc czy dwa tysiące. No dzień, jak co dzień.

Aż przyszedł kryzys i z takiego beztroskiego życia rozpoczęła się walka o przetrwanie. Teraz już nie było lekkiej ręki do wydawania kasy, teraz nadszedł okres strasznej doli i żebraniny. Obecnie trzeba było liczyć, ile jeszcze grosików trzeba, ażeby zarobić na chleb czy alkohol.

Wcześniej tak wiele nabywałeś przedmiotów, iż tego nie kontrolowałeś, byłeś fotografem, tak więc miałeś niezliczone tła fotograficzne (tło fotograficzne), stoły bezcieniowe czy światłomierze (mirnik światła) we własnym prywatnym studiu, a obecnie… Dzisiaj bilans twojego dnia to dwie bułki, jakaś zupa i przeterminowana konserwa wyciągnięta ze śmietnika.

Doceniajmy więc rzeczy póki je posiadamy, bo nie ma rzeczy pewnych, i możemy obudzić się w jakiś dzień bez niczego, choć jeszcze wczoraj posiadaliśmy wszystko, tak dużo, że aż nie liczyliśmy tych bogactw. Dopiero, bowiem człowiek na skraju nędzy uzmysławia sobie, że każda rzecz, jaką posiadamy jest ważna.